یعـــــــــــنی شـباهــــــت در ایـن حــــــــــــــــد؟



جلل الخالــق

●● خـَستـﮧ شـُدم !●● 

●● از بـَس بـﮧ آدمهــآیے کـﮧ مے خـوآטּ جــآے تـُـو رو تـوےقــَلبم بـگیـرَטּ●● 

●● گــُفتـَم :●● 

●● ببخشیــد اینجــآ جــآے دوستـَمـﮧ ،●● 

●● " الـ ـ ــ ــآטּ " بـَر مے گــَرده :'(●● 

اصـــــلا به روی خـــودم هـــــم نمے آورم که نیـــستی
هـــــر روز صبـــــح
شـــماره ات را مےگـــیرم
زنـــــی می گوید: دســتگــاه مشـــترک ...
حرفــــش را قــطــع مےکنم
صدایـــت چرا انقـــدر عـــوض شـــده عزیـــزم؟
خوبی؟ ســــرما که نخورده ای؟
مے دانی دلـــم چقـــدر بـــرایـــت تنـــگ شـــده است؟
چنـــد ثانیــه ای ســـکوت مے کنم
من هـم خـــوبم
مزاحــمت نمے شوم
اصـــلا به روی خـــودم هـــم نمے آورم کـه نیــســتی !

دختـــــــــر _باید

شــــــــیطون _باشه

_کلیتــو دل برو _باشه

جیـــگر و بامــزه _باشه

لـــــوس و قرتی _باشه

_هی موهای عشقشــو_بکشه

_هی گازش و نیشگونش _بگیره

_اصن پوست طرفشــو_بکنه

_{که وقتی} پیـــششی

_{همــــه} غصه هات _{یادت بره}

نـــــــه _{شل و وا رفته}

مخاطبـــــ خاص ِ زندگے ِ مــــن...

با تمام ِ وجود مے گویم:

این روز ها عَجیب دل تنگــــ ِ توام

دل تنگــــِ اجابتـــــ  چشمانتــــ

دل تنگــــ ِ رنگـــ  نِگاهتــــــ

دل تنگــــ ِ بوے عَطرتــــــــ

تو که نیستے ...

انگار زندگے بودن را کــم می آورد و

بهانه گــیر نبودن استــ

تو کـه نیستے دلتنگے هایت مــرا از پا در می آورند ...

                   

^{آدم هـــا برای} زنده ^بودטּ

^{گاهــے راه} نفس ^{هم را مـــے بندند}

^{مـטּ نمــے دانستم این یـعنــے} بوســـه !

^{ایـטּ را} تــ♥ــو ^{به مـטּ آموختـــے}

^{وقتی که مــ ـےخواستم} نفســـے ^{تازه کنــــم ...}

^{بین لب هاـے} تــ♥ـو ^{جاטּ مـــے دادم}

تـــ♥ـو ^{مــــے خندید ـے ..}

^{و از این} مرگ ^{خوشتـــــ مـــے آمد .}

^مرگمرده ا ـے ^{که تازگــ ـے ها}

^راه زنــــده بودטּ ^{را فهمیـــــده}