✗ﺑـــﮧ ﺳﻼﻣﺘـــے ﺍﻭסּ |בפ֗ـﺘــﺮﺍﯾـے| ڪــﮧ ﻭﻗﺘــے ﺑﺎﻫـــــﺎﺕ ﻣﯿــــﺎסּ ﺑﯿـــﺮﻭסּ

פ֗ـﻮﺩﺷـــﻮﻧـסּ

ﭼﻮסּ פ֗ـﻮﺩﺷــــــﻮنو ﻗﺒـــــﻮﻝ ﺩﺍﺭסּ

ﻫﻤﻮﻧﺎﯾــے ڪــﮧ ﯾــﮧ פ֗ـﺮﻭﺍﺭ ﺁﺭﺍﯾـــــﺶ ﻧﻤﯿـڪـﻨـסּ

ﻫﻤﻮﻧﺎﯾـے ڪــﮧ ﻣـבﻝ ﻣﺎﺷﯿﻨـــﺖ [!] ﯾﺎ בﺍﺷﺘـסּ ﻭ ﻧــבﺍﺷﺘـסּ ﻣﺎﺷﯿﻨـــــﺖ ﺑـﺮﺍﺷﻮסּ

ﻣﻬــــــﻢ ﻧﯿﺴـــﺖ!

ﭼﻮסּ |פ֗ـﻮﺩتـــو| ﻣﯿـפ֗ـــﻮﺍסּ ﻧــﮧ ﻫﯿـــــﭻ ﭼﯿـــــــﺰ בﯾﮕــﮧ ﺍے

ﻫﻤﻮﻧﺎﯾــــے ڪــﮧ ڪـﺘﻮﻧــے ﻣﯿﭙﻮﺷــסּ ﭼﻮסּ ﺑﺮﺍﺷـــــﻮסּ ﺍפ֗ـﺘﻼﻑ ﻗـבﺷـــــﻮסּ [!]

ﺑﺎﻫﺎﺕ ﻣﻬــــــﻢ ﻧﯿﺴـــــﺖ

ﻫﻤﻮﻧﺎﯾــــے ڪــﮧ ﺍﻭﻧﻘــבﺭ ﺷﻌﻮﺭﺷـــــﻮﻥ ﻣﯿﺮﺳــﮧ ڪــﮧ |ﻣﯿـــــﺲ| ﻧﻨــــבﺍﺯסּ ﻭ

ﮔـבﺍﯾـے ﺷـــــــﺎﺭﮊ ﻧﮑﻨــסּ

ﻫﻤﻮﻧﺎﯾــــے ڪـﮧ ڪﻼے ﺍﻟـڪـے ﻧﻤﯿﺬﺍﺭסּ

ﻧﻘﺶ ﻧﻤﯿـפ֗ــــﻮﺍסּ ﺑﺎﺯے ڪـﻨـסּ

ﺁﺭﻩ ، ﻫﻤﯿـــסּ בפ֗ـــــﺘﺮﺍסּ ڪــﮧ פـﺘـــــــے ﺍﮔــﮧ פ֗ــــﯿﻠﯿـﻢ ڪـﻢ ﺑﺎﺷــסּ

ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯﻡ  ツבפ֗ــــﺘﺮﺍﯾـــے ﻫﺴﺘـــסּ ڪــﮧ פ֗ــــﯿﻠــے اﺭﺯِﺵ בﺍﺭסּ                     

روزـها ... ساعتـ ـها ... בقیقـ ه ـها ... و حتـﮯ لحظـ ه ـها ...

رسیــدלּ بـﮧ رویــایـﮯ اَز جنــس ِ تــــــــو

تـقـבیمـبـﮧ :

صاפـب چشــمــآنے ڪـﮧ آرامشـ قـلب مـטּ است

و صـבایـش בلنشیـטּتــریـטּ تــرانـﮧ ے مــטּ اَست ،

از بوבنـت بـرایمـ عآבتےωــآפֿـتے ڪـﮧ بے تــوبوבטּ را بــاور نـבارم ؛

چـﮧ פَـــوب شـב ڪـﮧ بـﮧ בنیــا آمـבے و چـﮧ פֿوب تـرشـב ڪـﮧ בنیــآے مــטּ شـבے ؛

هـمیشـﮧ بـבاטּ ڪـﮧ تــآ

•٠•●♥✘ابـבבوωـــــــــتـت בارم✘♥●•٠•

سـﮧ نـشـانـﮧ اینڪﮧ عـاشـق شـכهـ ایـכ :

مـتـלּ פּ اس امـ اس هـاے اפּ را چـنـכیـלּ بـار میـפֿـפּانیـכ

פּقـتـے بـﮧ اפּ فڪر میڪنیـכ قـلبـتـاלּ تنـכتـر פּ تنـכتـر مـیـتـپـכ

                              هـنگـامـ פֿـפּانـכלּ ایـלּ مـتـלּ تنـهـا فڪر یڪنفـرכر ذهـלּ شـمـا بـפּכ                                          

با تو هستم با تویی که زل زدی تو مانیتور دنبال چی میگردی؟ 

بــــــــــــــــــــــــــیخیال...بخند   

 از فکر بیا بیرونلبخند بزن ناراحت نباش بخند جییییغ بزن

 برو لب پنجرهداد بزن تو خودت نریز

هر کی بهت بد کرد مطمئن باش ! زمین گرده...

هر کی دوست نداشت لیاقت نداشته!

الکی حرص نخور تو خوب باش میون این همه بدی...

                     تو منهممون شاید همین فردا شاید..! نباشیمنباشم                                        

چـــه بی رحــــــــــم اســـــت

                     زنـــــــــــدگی

                           فـــــــرامـــــــوش می کنی آنـــــــ را

                                             که چـــــــون جـــــــانـــــــ

                                                                                             عزیــــــــز بـــــــود